Αναρτήσεις ιστολογίου

31 Ιανουαρίου 2012

"Ομαλή μετάβαση" από το ευρώ στη "νέα δραχμή" προτείνουν οι Times


Αναλυτική πολυσέλιδη πρόταση για το πώς η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει από την ευρωζώνη με τον πιο ανώδυνο τρόπο παρουσιάζουν...
οι Times του Λονδίνου, υποβάλλοντας συμμετοχή στο διαγωνισμό για το βραβείο Γούλφσον, που θεσμοθέτησε πριν από λίγους μήνες ο ίδιος ο λόρδος Γούλφσον. Η βασική πρόταση, την οποία έχει συντάξει ο οικονομικός αναλυτής της εφημερίδας, Όλιβερ Καμ, είναι η υιοθέτηση της... "νέας δραχμής" σε σταθερή ισοτιμία τόσο με το ευρώ όσο και με το δολάριο.

Με τον τρόπο αυτό, υποστηρίζει η πρόταση, η Ελλάδα θα αποκτούσε αξιοπιστία στις αγορές και θα απέτρεπε τη φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, επομένως την κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών πριν την εισαγωγή του νέου νομίσματος.

Η λειτουργία των αγορών θα εξασφάλιζε ότι η δραχμή θα ήταν "προσκολλημένη" στο σχετικά πιο υποτιμημένο από τα δύο νομίσματα. Η χώρα θα αποκτούσε λίγο υψηλότερη ανταγωνιστικότητα, χωρίς να θυσιάζει τη νομισματική αξιοπιστία της. Θα εξασφάλιζε επίσης περιθώριο «ανάσας» για τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος πρόνοιας και την αγορά εργασίας, τονίζει η πρόταση των Times.

Η εφημερίδα σχολιάζει ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ΕΕ είναι απλό και απαιτεί την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, τόσο προς όφελος των Ελλήνων όσο και του ενιαίου νομίσματος. Η ελληνική πτώχευση ή αναδιάρθρωση χρέους είναι μεν αναπόφευκτη, αλλά δε λύνει το πρόβλημα, σημειώνουν οι Times.

Τονίζεται επίσης ότι ο προτεινόμενος μηχανισμός εξόδου δεν αναιρεί την ανάγκη να βάλουν οι Έλληνες σε τάξη τα δημόσια οικονομικά τους. Οι Times προσθέτουν ότι, για την αποφυγή κερδοσκοπικών επιθέσεων, απαιτείται η στήριξη ενός τέτοιου σχεδίου από τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης και το ΔΝΤ με συναλλαγματικά αποθεματικά.
Πηγή:thestival.gr

Η πικρή (και άθλια) ιστορία του ΕΚΑΒ

31/01/2012
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν ο μεγάλος σκηνοθέτης μας Θόδωρος Αγγελόπουλος θα βρισκόταν σήμερα ανάμεσά μας, αν δεν είχε συμβεί όλη αυτή η περιπέτεια με τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ και την 45λεπτη καθυστέρηση. Και δεν περιμένουμε σπουδαία πράγματα από την έρευνα.

Στατιστικά (αν και δεν είμαστε… στατιστικολόγοι), είναι βέβαιο ότι πολλοί συνάνθρωποί μας θα σώζονταν αν τα ασθενοφόρα μας δεν ήσαν τόσο παλιά, αν δεν παρουσίαζαν τόσες ελλείψεις και αν ο αριθμός τους ήταν μεγαλύτερος, ώστε να ανταποκρίνονται ταχύτερα στις ανάγκες.

Αν δεν είχε χάσει τη ζωή του ένας διάσημος, σίγουρα δεν θα είχαμε καν ασχοληθεί.

Ο θάνατος, όμως, του Αγγελόπουλου στάθηκε η αφορμή να πληροφορηθούμε πως στις 20 Ιανουαρίου και σε απάντηση προς τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Λάμπρο Μίχο, το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας (όλα αυτά μαζί) διαβίβασε στη Βουλή έγγραφο, βάσει του οποίου η ολοκλήρωση της διαγωνιστικής διαδικασίας για την προμήθεια νέων ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ  θα ολοκληρωθεί εντός του 2012.

Πολύ χρήσιμη πληροφορία για τους… επιζώντες, οι οποίοι οφείλουν τώρα να λάβουν τα μέτρα τους προκειμένου να μην τους συμβεί κάτι στο μεταξύ. 

Πληροφορηθήκαμε επίσης ότι ο προϋπολογισμός των ενταγμένων έργων του ΕΚΑΒ στο ΕΣΠΑ για την προμήθεια ασθενοφόρων ανέρχεται σε 13.590.000 ευρώ.

Πληροφορηθήκαμε επιπλέον πως από τον Δεκέμβριο του 2010 μέχρι τον Μάρτιο του 2011 εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ η προμήθεια 8 ασθενοφόρων για την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, 9 ασθενοφόρων και 4 κινητών μονάδων για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, 2 ασθενοφόρων για την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, 6 ασθενοφόρων για την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, 13 ασθενοφόρων για την Περιφέρεια Θεσσαλίας, 14 ασθενοφόρων για την Περιφέρεια Ανατολικής- Μακεδονίας- Θράκης, 10 ασθενοφόρων για την Περιφέρεια Πελοποννήσου, 15 ασθενοφόρων για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, 11 ασθενοφόρων για την Περιφέρεια Ηπείρου, 30 ασθενοφόρων για την Περιφέρεια Αττικής, 14 ασθενοφόρων για την περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, 25 ασθενοφόρων για την Περιφέρεια Κρήτης και 10 ασθενοφόρων για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.

Ενημερωθήκαμε επίσης πως η ένταξη στο πρόγραμμα προμηθειών υγείας 2011 ολοκληρώθηκε στις 25.7.2011, ενώ η έγκριση των τεχνικών προδιαγραφών από την Επιτροπή Προμηθειών Υγείας, της οποίας προΐσταται ο κ. Λοβέρδος, έγινε τον Δεκέμβριο 2011.

Οπότε, έχουμε και λέμε: 

Η διαδικασία της ένταξης ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2010 και ολοκληρώθηκε στα τέλη Ιουλίου του 2011 – αυτό όσον αφορά στο υπουργείο Ανάπτυξης. 

Η διαδικασία της έγκρισης των τεχνικών προδιαγραφών έφθασε ως τον Δεκέμβριο του 2011 – αυτό όσον αφορά στο υπουργείο Υγείας.

Περίπτωση να γίνουν παράλληλα οι δυο δουλειές ώστε μαζί με την ένταξη να έχουμε και τις προδιαγραφές είναι προφανές ότι δεν υπήρχε – μιλάμε για συνηθισμένα ασθενοφόρα, όχι για πυραύλους της ΝΑΣΑ.

Είναι προφανές ότι το υπουργείο Ανάπτυξης έχει πρόβλημα με το… διάβασμα και το υπουργείο Υγείας προτρέπει σε… μακελειά. 

Φυσικά, η υπόθεση του ΕΚΑΒ είναι μια παλιά και πονεμένη ιστορία. 

Σύμφωνα με έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που δόθηκε στη δημοσιότητα το καλοκαίρι του 2003, το ΕΚΑΒ ήταν το πιο προβληματικό τμήμα του ΕΣΥ. 

Τον Σεπτέμβριο του 2004 αποκτήσαμε τον θεσμό του Συνηγόρου της Υγείας, ο οποίος μάλιστα εξουσιοδοτήθηκε από τον νόμο ακόμη και για παραπομπή υποθέσεων στη Δικαιοσύνη για μια σειρά γραφειοκρατικών πρακτικών και επικίνδυνων φαινομένων, όπως οι καθυστερήσεις του ΕΚΑΒ.

Τι απέγινε αυτός ο θεσμός, άγνωστον! Και όμως. Η γκάμα των αρμοδιοτήτων του υπήρξε από την αρχή μεγάλη: Προβλήματα πρόσβασης σε υπηρεσίες, παράλειψη ή πλημμελής ενημέρωση για τα οικονομικά ζητήματα, κακή συμπεριφορά, άρνηση νοσοκομείου να δώσει αντίγραφο φακέλου, μη νόμιμη επίκληση του απορρήτου, ιατρικά και άλλα σφάλματα, κακή οργάνωση υπηρεσιών, καθυστέρηση του ΕΚΑΒ, μη αναγνώριση ιατρικών διπλωμάτων, ειδικοτήτων, παράλειψη των υπηρεσιών να απαντήσουν σε έγγραφη καταγγελία.

Επίσης, άγνωστο είναι πού κατέληξαν τα 6 εκ ευρώ των υπερβάσεων για τα 270 ασθενοφόρα και τις 25 Κινητές Μονάδες που αγοράστηκαν από την μία κυβέρνηση για  να καλύψουν τις αυξημένες ολυμπιακές ανάγκες του 2004 και πληρώθηκαν από την επόμενη.

Οι τελικές τιμές παρουσίασαν υπερβάσεις έως και 45% σε σχέση με τον αρχικό προϋπολογισμό. 

Τα απλά ασθενοφόρα κόστιζαν αρχικώς 52.515,35 ευρώ το ένα, αλλά η τιμή τους διαμορφώθηκε στις 69.790 ευρώ. Τα 4Χ4 κόστιζαν 60.055 το ένα και έφθασαν στις 78.328. Οι Κινητές Μονάδες κόστιζαν 103.120 η μία και τελικά πληρώσαμε 148.960. 

Όπως μάθαμε τότε, από καταγγελίες των εργαζομένων που είχε παραδεχθεί η διοίκηση, διπλασιάσθηκε το κόστος του αμαξώματος που συνήθως αποτελεί το 20% της συνολικής αξίας. 

Το θέμα ήταν επείγον και τα ασθενοφόρα αγοράστηκαν και πληρώθηκαν στο άψε-σβήσε.

Τώρα που το θέμα δεν… επείγει και μπορούμε όλοι να πεθάνουμε με την ησυχία μας, θα περιμένουμε δυο-τρία χρόνια.

Επομένως, την προηγούμενη φορά αγοράσαμε ώσπου να πεις κύμινο 270 ασθενοφόρα και τώρα αδυνατούμε να αποκτήσουμε 170.

Φυσικά, τον καιρό που κάποιοι ενθυλάκωναν τα 6 εκ ευρώ, μέσω της υπερτιμολόγησης των ασθενοφόρων, δεν υπήρχε κανένας ξένος επίτροπος να καταπατήσει την εθνική μας κυριαρχία.

Όπως αποδείχθηκε, μπορούσαμε να την καταπατήσουμε και μόνοι μας…

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
 

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΑ ΙΜΙΑ

ΑΘΑΝΑΤΟΙ... [ΒΙΝΤΕΟ]


Τρία παλικάρια, αξιωματικοί του Πολεμικού μας Ναυτικού εν καιρώ ειρήνης θυσιάστηκαν, έπεσαν, σαν σήμερα, για την πατρίδα στις 30/31 του Γενάρη το 1996, ο Αρχικελευστής Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο Αρχικελευστής Παναγιώτης Βλαχάκος και ο Σημαιοφόρος Έκτορας Γιαλοψός...


Το άρθρο που ακολουθεί έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό "ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ" και ανήκει στον δημοσιογράφο Πανό Πικραμένο.

Το χρονικό της κρίσης των Ιμίων

 

• 26 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκεν Ακάντ» προσαράζει στις βραχονησίδες Ίμια. Ο Τούρκος πλοίαρχος ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε τουρκικά χωρικά ύδατα και αρχικά αρνείται να δεχθεί βοήθεια από ελληνικά μέσα έρευνας και διάσωσης.

• 28 Δεκεμβρίου: ελληνικά ρυμουλκά απεγκλωβίζουν το τούρκικο πλοίο και οδηγείται στην Τουρκία.
• 29 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει ρηματική διακοίνωση, στην οποία τα Ίμια χαρακτηρίζονται ως τουρκικό έδαφος.
• 10 Ιανουαρίου 1996: Η Ελλάδα απορρίπτει τους ισχυρισμούς του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ. με άλλη ρηματική διακοίνωση, στην οποία αναφέρεται η συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία οι βραχονησίδες Ίμια παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα, κατά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων.
• 4 Ιανουαρίου: Ο Αμερικάνος πρόεδρος, Μπιλ Κλίντον, σε επιστολή του προς Ελληνοαμερικανό γερουσιαστή, αναφέρει: Φοβάμαι θερμό επεισόδιο.
• 19 Ιανουαρίου: Στην Ελλάδα πρωθυπουργός γίνεται ο Κ. Σημίτης.

• 25 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δ. Διακομιχάλης συνοδευόμενος από τον Αστυνομικό Διευθυντή της Καλύμνου, Γ. Ριόλα, υψώνουν στα Ίμια την ελληνική σημαία.

• 28 Ιανουαρίου 1996: Μία ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων της εφημερίδας «Χουριέτ» προσεγγίζει τα Ίμια με ελικόπτερο, υποστέλλει την ελληνική σημαία και υψώνει την τουρκική. Άνδρες του περιπολικού «Παναγόπουλος» στις 08:00 αντιλαμβάνονται την τουρκική σημαία.


Ο αρχηγός Γ.Ε.Ν. δίνει εντολή στον πλοίαρχο του περιπολικού «Αντωνίου» να σπεύσει στα Ίμια, να αφαιρέσει την τουρκική σημαία και να υψώσει ξανά την ελληνική. Ο Αρχηγός Γ.Ε.Ν. επικοινωνεί με τον Αρχηγό Γ.Ε.ΕΘ.Α., ναύαρχο Λυμπέρη, (φωτο) τον οποίο ενημερώνει για τα γεγονότα. Ο Αρχηγός Γ.Ε.ΕΘ.Α. επιδοκιμάζει τις κινήσεις του Α/Γ.Ε.Ν. και παράλληλα ενημερώνει τον υπουργό Εθνικής Αμύνης, Γεράσιμο Αρσένη.
Όπως αναφέρει ο ίδιος ο ναύαρχος Λυμπέρης, επικοινωνεί με το Ναυτικό Διοικητή Αιγαίου, αρχιπλοίαρχο Ι. Καλλιγιάννη, τον οποίο συμβουλεύει όπως η σημαία υψωθεί μέσω δημάρχου Καλύμνου και όχι απευθείας από το πολεμικό πλοίο. Η επικοινωνία, όμως, δεν κατέστη δυνατή με το πλοίο και η σημαία υψώθηκε από το πλήρωμα του περιπολικού «Αντωνίου» .

• 30 Ιανουαρίου 1996: Δημοσιεύεται σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν το σύνολο των βραχονησίδων, οι οποίες βρίσκονται κοντά στα Τουρκικά παράλια.
- Από το πρωί στην περιοχή επικρατεί ένταση. – Το απόγευμα, ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία έχουν σπεύσει στην ευρύτερη περιοχή των Ιμίων και βρίσκονται σε διάταξη μάχης.
- Ταυτόχρονα, άνδρες των Ο.Υ.Κ. αποβιβάζονται στα Ανατολικά Ίμια και δυνάμεις των Ειδικών Δυνάμεων στην Καλόλιμνο.
- Στις 23:00 διατάσσεται επιστράτευση στις στρατιωτικές δυνάμεις Έβρου και νήσων του Αιγαίου.

• 30/31 Ιανουαρίου 1996: Τη νύχτα, οι καιρικές συνθήκες είναι εξαιρετικά κακές. Βρέχει συνεχώς και η ορατότητα στην κυριολεξία είναι μηδέν.

Στις 01:15 Τούρκοι κομάντος διαφεύγουν της προσοχής των στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που επιτηρούν τα Ίμια και αποβιβάζονται στη μικρή Ίμια, στην οποία δε βρίσκονται ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Υψώνουν την τουρκική σημαία.

Θα παραμείνουν επτά ώρες.

Το γεγονός διαπιστώνεται από το περιπολικό «Αντωνίου» και επιβεβαιώνεται από ελικόπτερο ΑΒ-212 ASW της Φρεγάτας «Ναυαρίνο».

Στις 5:30 το ελικόπτερο επιστρέφοντας καταπέφτει στη θάλασσα. Σκοτώνονται οι αξιωματικοί που επέβαιναν, Χ. Καραθανάσης, Ε. Γιαλοψός, Π. Βλαχάκος.

- Το ΚΥΣΕΑ, ύστερα από μαραθώνια σύσκεψη, απορρίπτει το ενδεχόμενο ανακατάληψης των Ιμίων, για να αποφύγει την πολεμική σύρραξη.
• Στις 06:10 το πρωί, οι υπουργοί Αμύνης και Εξωτερικών, Γ. Αρσένης και Θ. Πάγκαλος, ανακοινώνουν τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας με προσωπική παρέμβαση του Προέδρου των Η.Π.Α., Μπιλ Κλίντον, και του διαμεσολαβητή Ρ. Χόλμπρουκ.
Οι ελληνικές δυνάμεις αποχωρούν από τα Ίμια παίρνοντας μαζί και την ελληνική σημαία. Το ίδιο πράττουν και οι Τούρκοι καταδρομείς.
Πτώση ή κατάρριψη;

Ο τότε υπουργός Εθνικής Αμύνης, κος Γ. Αρσένης, απέδωσε την πτώση του ελικοπτέρου στο φαινόμενο vertigo, δηλαδή την απώλεια προσανατολισμού του πιλότου, λόγω του σκότους και των καιρικών συνθηκών. Σημειώνεται ότι τα ελικόπτερα αυτού του τύπου δεν είναι κατασκευασμένα για νυκτερινές πτήσεις:
«Εμείς στείλαμε, αν και νύχτα, το μοιραίο ελικόπτερο να ανιχνεύσει αυτόν τον βράχο. Ήταν περίπου κατά τις 5.30 π.μ. που εντόπισε (το ελικόπτερο) με τους δικούς του προβολείς δέκα περίπου άτομα σ αυτόν το βράχο. Μας πέρασε αυτό το μήνυμα και επιστρέφοντας στη φρεγάτα ο πιλότος ζαλίστηκε και το ελικόπτερο έπεσε στη θάλασσα και χάσαμε τρεις θαυμάσιους αξιωματικούς στην εκτέλεση του καθήκοντος, δήλωσε ο Γ. Αρσένης.
Η πτώση του ελικοπτέρου, οι συνεχείς καταγγελίες συγγενών των νεκρών αξιωματικών, σε συνδυασμό με την επιμονή του υπουργείου Εθνικής Αμύνης να μην παρουσιάσει τα συντρίμμια του ελικοπτέρου, ερέθισε τη δυσπιστία της κοινής γνώμης και πυροδότησε μία σειρά από σενάρια.

Στη 1 Φεβρουαρίου 1996 η εφημερίδα «Απογευματινή» αποκαλύπτει εμπιστευτικό σήμα του πιλότου του ελικοπτέρου που έστειλε στις 4.49 τα ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου. Ο πιλότος ανέφερε κατά λέξη προς τη φρεγάτα «Ναυαρίνο»: «Έχω ένδειξη master caution (γενική ηλεκτρονική βλάβη), emergency (κίνδυνος)».
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ένδειξη master caution σημαίνει ότι είτε το ελικόπτερο δέχεται ηλεκτρονική παρεμβολή, είτε ότι υπάρχει μηχανική βλάβη, οπότε και ανάβει το αντίστοιχο λαμπάκι. Αμέσως μετά, όμως, ο πιλότος προσθέτει: «αλλά το λαμπάκι δε δείχνει τίποτε».
Το δημοσίευμα αυτό, το οποίο όσο γνωρίζουμε δεν έχει διαψευσθεί, ενίσχυσε τις φήμες περί ηλεκτρονικής παρεμβολής που οδήγησε το ελικόπτερο στο βυθό της θάλασσας. Όμως οι συσκευές ηλεκτρονικού πολέμου των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων δεν κατέγραψαν ουδεμία παρεμβολή, ούτε και υπήρξε άλλο στοιχείο που να συνηγορεί σε αυτήν την εκδοχή.

Ένα δεύτερο σενάριο αναφέρει ότι το ελικόπτερο κατερρίφθη κατά λάθος από ελληνικά πυρά, όταν ο πιλότος άθελά του το οδήγησε εντός ακτίνας δράσης των αυτοματοποιημένων πυροβόλων «Φάλαγξ», που διαθέτουν οι φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού. Τα πυροβόλα αυτά ενεργοποιούνται αυτόματα, όταν ένα ιπτάμενο αντικείμενο (π.χ. πύραυλος) πλησιάζει σε μία ορισμένη απόσταση μία φρεγάτα.
Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία ένδειξη που να επιβεβαιώνει αυτήν την εκδοχή, εκτός, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι, από την επιμονή όλων των υπουργών Αμύνης να μη δοθούν στη δημοσιότητα ευκρινείς φωτογραφίες των συντριμμιών του ελικοπτέρου.
Το κυρίαρχο, όμως, σενάριο παραμένει αυτό της κατάρριψης του ελικοπτέρου από τους Τούρκους καταδρομείς που βρίσκονταν στο νησί. Την άποψη αυτή ενίσχυσαν οι εικόνες που μεταδόθηκαν μετά την ανάσυρση του ελικοπτέρου από το βυθό, που έδειχναν μία σειρά οπών στο κυρίως σώμα του σκάφους.
Σύμφωνα με την εξήγηση που δόθηκε, επρόκειτο για υποδοχείς μπουλονιών τα οποία έσπασαν κατά την πρόσκρουση του ελικοπτέρου στο νερό.
—————————————-
Το παρακάτω είναι από την ιστοσελίδαhttp://www.apodimos.com/arthra/07/Feb/AIONIA_H_MNHMH_TON_XAMENON_STA_IMIA/index.htm

«Η Τουρκία είχε ούτως η άλλως την πρόθεση να απομακρύνει τις δυνάμεις από τις βραχονησίδες Καρντάκ (Ίμια)» το βράδυ της κρίσης, αποκάλυψε στην Ελληνική Υπηρεσία του BBC ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Ονούρ Οϊμέν.
Μιλώντας στην Ελληνική Υπηρεσία του BBC, με αφορμή τη δημοσίευση του βιβλίου του Έλληνα πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, έδωσε την εξής εκδοχή για τα γεγονότα εκείνης της νύχτας: «Τα Καρντάκ όπως γνωρίζετε είναι δίδυμες βραχονησίδες. Ο ελληνικός στρατός είχε καταλάβει τη μια βραχονησίδα και εμείς αποφασίσαμε να καταλάβουμε την άλλη. Επικοινώνησαν μαζί μας μέσω της Αμερικανικής κυβέρνησης – μέσω του κυρίου Χόλμπρουκ – και μας είπαν ότι είναι έτοιμοι να αποχωρήσουν από τις βραχονησίδες. Οι Αμερικανοί μας διαβεβαίωσαν ότι οι Έλληνες θα αποχωρήσουν από τις βραχονησίδες εάν αποχωρούσαμε και εμείς. Αυτή ήταν ούτως η άλλως η πρόθεσή μας, οπότε αποδεχτήκαμε τη συμφωνία».

Αναφερόμενος στην παρέμβαση της Ουάσινγκτον ο Ονούρ Οϊμέν μας εξήγησε ότι κύριος Χόλμπρουκ του τηλεφώνησε αργά το βράδυ και του είπε ότι στην άλλη άκρη της γραμμής είναι ο κύριος Πάγκαλος. «Μιλήσαμε αρκετές φορές και τελικά οι Αμερικανοί μας ενημέρωσαν ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να απομακρύνει τις δυνάμεις της εάν απομακρυνθούν και οι τουρκικές δυνάμεις» λέει ο Οϊμέν και συνεχίζει: «Ενημέρωσα λοιπόν τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών και την κυβέρνηση. Στη συνέχεια είπα στον κύριο Χόλμπρουκ ότι είμαστε έτοιμοι να αποσύρουμε τις δυνάμεις μας εάν οι Έλληνες αποχωρήσουν πρώτοι. Έτσι έγιναν τα πράγματα».


Ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών και σήμερα προεξέχων στέλεχος του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος υποστηρίζει ότι η Τουρκία δεν είχε καμία πρόθεση να προχωρήσει σε πόλεμο αλλά ισχυρίστηκε πως «όταν θίγονται τα εθνικά σου συμφέροντα πρέπει να είσαι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο».



——————————
Το παρακάτω είναι από το άρθρο του του Γιάννη Χ.Κουριαννίδη «Ίμια 1996: η ήττα των Ελλαδιτών πολιτικών» από την ιστοσελίδα http://www.e-grammes.gr/article.php?id=3057

 

1) 200 μέτρα από τις μαροκινές ακτές, υπάρχει μία ασήμαντη βραχονησίδα της Μεσογείου η ισπανική Περεχίλ (οι Mαροκινοί την ονομάζουν Λεϊλά). Για την νησίδα αυτή, λίγους μήνες μετά τα Ίμια, η διεθνής κοινότητα αντέδρασε τελείως διαφορετικά.
Tόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και το ΝΑΤΟ, στάθηκαν αμέσως και αλληλέγγυα στο πλευρό της Ισπανίας. Kάτι που έκανε λίγο αργότερα από μόνη της και η Ελλάδα, για ευνόητους λόγους. Mε μία εντυπωσιακή ομοιότητα ενεργειών με αυτή των Tούρκων στα Ίμια, οι Μαροκινοί είχαν τοποθετήσει λίγες ημέρες νωρίτερα δύο σημαίες της χώρας τους για να υποδηλώσουν ότι αυτή η νησίδα ήταν δική τους κι ας ανήκει αυτή στην Ισπανία από τον 17ο αιώνα.

Nα σημειώσουμε εδώ, ότι η γαλλο-ισπανική συμφωνία του 1912 με την οποία ετέθησαν τα γεωγραφικά όρια του ισπανικού προτεκτοράτου στο Μαρόκο, που περιλαμβάνει τους θύλακες της Θέουτα και της Μελίγια, δεν ανέφερε αυτή τη νησίδα, όπως ακριβώς ισχύει και με την συμφωνία των Παρισίων του 1946, με την οποία παραδόθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα, η οποία δεν αναφερόταν ειδικά τα Ίμια, θεωρώντας αυτονόητο ότι αυτά συμπεριλαμβάνονται στο ευρύτερο νησιωτικό σύστημα των Δωδεκανήσων.
H διαφορά στις δύο περιπτώσεις είναι ότι η Iσπανία δεν είναι … Ελλάδα. Eίναι μία χώρα με αξιοπρέπεια στην πολιτική της, που κερδίζει τον διεθνή σεβασμό με πράξεις και όχι με λόγια. Φυσικό ήταν λοιπόν, η διεθνής κοινότητα να ζυγιάσει τις δύο περιπτώσεις με δύο μέτρα και δύο σταθμά…

Έτσι, όταν η Mαδρίτη απείλησε με επέμβαση, το ΝΑΤΟ ζήτησε αμέσως την επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση και η Ευρωπαϊκή Ένωση με προσωπική δήλωση τού προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανέφερε ότι «είναι δεδομένη η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης», για να προσθέσει ότι η διαφιλονικούμενη βραχονησίδα «αποτελεί τμήμα της ευρωπαϊκής επικράτειας» και πως η ΕΕ ενδέχεται να επιβάλει κυρώσεις στο Μαρόκο αν δεν συμμορφωθεί προς τις ευρωπαϊκές συστάσεις.
Έτσι η Ισπανία χωρίς καμμία ιδιαίτερη δυσκολία διατήρησε τα σύνορά της από την αυθαιρεσία των θρασύτατων Mαροκινών και μαζί την αξιοπρέπειά της ως κυρίαρχη χώρα και όχι ως ένα άθλιο προτεκτοράτο.
Γνωστό είναι ότι δεν είχε υπάρξει ανάλογη αντίδραση το 1996, ούτε από ούτε και προς την πατρίδα μας. Και όχι μόνον αυτό, αλλά ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Χόλμπρουκ είχε δηλώσει ότι δεν μπόρεσε να έλθει σε επαφή με τους ευρωπαίους ηγέτες για να τους ενημερώσει, επειδή … κοιμούνταν!


2) Στην αυτοβιογραφία του, ο πρώην πρόεδρος των H.Π.A., Mπιλ Kλίντον, στο σημείο που αναφέρεται στα γεγονότα των Ιμίων (σελίδα 697, παράγραφος 3η), γράφει ότι «την βραδιά των γεγονότων τόσο ο Πρόεδρος της χώρας Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, όσο και η πρωθυπουργός Τανσού Τσιλέρ, με παρακαλούσαν, να παρέμβει για να σταματήσει εκεί το κακό μιας πιθανής στρατιωτικής σύρραξης. Πράγμα το οποίο έκανα τελικά και αποφεύχθηκε ο πόλεμος».







Aυτό επισημαίνεται κυρίως προς εκείνους οι οποίοι θεωρούν ότι η Τουρκία είναι στρατιωτικά πανίσχυρη! Tο πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Στο ότι η Tουρκία παρακαλούσε και τελικά ο πρωθυπουργός της Eλλάδος, ο K.Σημίτης είπε «ευχαριστώ» στους Aμερικανούς! Aυτά μόνο στην ελλαδική πολιτική σκηνή μπορεί να τα συναντήσει κανείς ή σε κάποια από τις, ευάριθμες πλέον, δημοκρατίες της μπανανίας.



Παρακολουθήστε αποσπάσματα από τις εκπομπές που έκανε ο Κώστας Χαρδαβέλλας για την κρίση των Ιμίων:
















                                                                                                                                                              Πηγή:planet-greece

30 Ιανουαρίου 2012

Φιλανδή υπουργός: "Η Ελλάδα είναι σαν τον καρκίνο"


Φιλανδή υπουργός: "Η Ελλάδα είναι σαν τον καρκίνο"
Σε προσβλητικές δηλώσεις εναντίον της χώρας μας επιδόθηκε η υπουργός Οικονομικών της Φινλανδίας, Γιούτα Ουρπιλάινεν, παρομοιάζοντας την κατάσταση της Ελλάδας με καρκίνο.

Η Φινλανδή ΥΠΟΙΚ, η οποία μας είχε απασχολήσει και πριν από ένα εξάμηνο περίπου όταν η ίδια και η κυβέρνηση της είχαν απαιτήσει εγγυήσεις για να συναινέσουν στο νέο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, μίλησε σε σεμινάριο για επιχειρηματίες και ξεσπάθωσε κατά της Ελλάδας: «Η κατάσταση της Ελλάδας δημιουργεί αβεβαιότητα, είναι σαν τον καρκίνο. Όσο είναι αβέβαιη, θα μεταδίδει την αβεβαιότητα».

Η ίδια, μάλιστα, συνέχισε την κριτική της στην Ελλάδα σημειώνοντας ότι βρίσκεται πάντα εκτός στόχων: «Η Ελλάδα πάντα υπολείπεται των στόχων του προγράμματος που έχουμε συμφωνήσει από κοινού. Προς το παρόν, φαίνεται ότι δεν μπορεί να επιτύχει τον στόχο (για μείωση του χρέους) στο 120% του ΑΕΠ».

Μήπως σας διαφεύγει αγαπητή κα Ουρπιλάινεν, ότι το πρόγραμμα εκτός πραγματικότητας που εφαρμόζει η Ελλάδα, είναι δημιούργημα των δανειστών και είναι αυτό που ευθύνεται για το μπλακ-άουτ στους στόχους;
Πηγή:Star.gr

Αυτοκτονία 38χρονου στην Παλλήνη για οικονομικά προβλήματα





Σοκαρισμένη η κοινωνία της Παλλήνης από τον άδικο χαμό ενός νέου  ανθρώπου χθες το βράδυ27/1/2012 περίπου στις 9:00 μ.μ. επί της Λεωφόρου Σπάτων …
Ένας άντρας 38 ετών και πατέρας δυο παιδιών βρέθηκε νεκρός μέσα στο αυτοκίνητο του και έξω από το σπίτι του στην Παλλήνη, με τραύμα στο κεφάλι ενώ δίπλα του βρέθηκε ένα όπλο. Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Πακιστανοί έκαναν αναλήψεις με κλεμμένες πιστωτικές

Δυο αλλοδαποί υπήκοοι Πακιστάν ηλικίας 36 και 32χρονων  συνελήφθησαν Σάββατο μεσημέρι  στο Ηράκλειο Κρήτης...
από Αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Ηρακλείου με την κατηγορία της κλοπής.

Στο πλαίσιο ερευνών της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Ηρακλείου, για την πρόληψη και καταστολή κλοπών στην πόλη , αστυνομικοί συνέλαβαν  τους δύο αλλοδαπούς, ενώ επιχειρούσαν ανάληψη χρημάτων από Α.Τ.Μ., χρησιμοποιώντας τραπεζική κάρτα με στοιχεία 49χρονου.

Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι οι αλλοδαποί, κατείχαν  δύο τραπεζικές κάρτες, δύο βιβλιάρια καταθέσεων, ένα μπλοκ επιταγών και διάφορα ατομικά έγγραφα, με στοιχεία 49χρονου.

Από την  προανάκριση, προέκυψε ότι η κλοπή έγινε σε  Ι.Χ. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας 49χρονου.

Τα κατασχεθέντα αντικείμενα επεστράφησαν  στο νόμιμο κάτοχο τους, ενώ συνεχίζεται προανάκριση από την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ηρακλείου.
Πηγή:Τροκτικο 2

Είναι και το πολιτικό θράσος θέμα των στατιστικολόγων;

30/01/2012
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Όταν ακούσαμε τον κ. Χρυσοχοΐδη να δηλώνει πως δεν είχε διαβάσει το Μνημόνιο επειδή τότε ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη είχε να κάνει άλλη δουλειά (να κυνηγά το έγκλημα), δηλώσαμε ότι η επιστήμη έχει πλέον σηκώσει τα χέρια ψηλά και πως μετά από αυτή την ομολογία, δεν είχαμε κάτι άλλο να ακούσουμε.

Αλλά έπρεπε να το φανταστούμε: Όταν σ’ αυτή τη χώρα κανένα βαρέλι (ούτε της χρεοκοπίας) δεν έχει πάτο, πώς θα βρίσκαμε πάτο στο βαρέλι της πολιτικής ανοησίας, του πολιτικού θράσους και του πολιτικού ψεύδους;

Ήλθε, όμως, η δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου στην πρωινή εκπομπή του Mega, στις 27 Ιανουαρίου, και απέδειξε πως πράγματι πάτος στο βαρέλι του πολιτικού ψεύδους των επαγγελματιών πολιτικών  ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

Επίσης, δεν υπάρχει πάτος και στην άλλη κατρακύλα, που επιβάλλει το αξίωμα να εκλαμβάνεται το ψέμα και η παραδοχή του ως… αθωωτική έκφραση ειλικρίνειας!

Α, σου λέει, είναι ειλικρινής, παραδέχεται το λάθος και το ψέμα του! Άρα… αθώος του εγκλήματος.

Ως εάν να έχουμε όλοι μαζί αποδεχθεί την κοινή μοίρα να μας κυβερνούν άνθρωποι που συστηματικά επιδίδονται σε λάθη και σε ψεύδη – αρκεί στο τέλος να τα παραδέχονται.

Ερωτηθείς, λοιπόν, ο κ. Παπαϊωάννου σχετικώς με την (πρωτοφανή) ομολογία Χρυσοχοΐδη – επί της οποίας ο ίδιος (ο κ. Χρυσοχοΐδης) συνέχισε να επιχειρηματολογεί, διότι ως γνωστόν η διόρθωση είναι χειροτέρα του λάθους – δήλωσε πως δεν συμφωνεί με τον «αδιάβαστο» συνάδελφό του, διότι, όπως είπε, όλοι οι βουλευτές και πολύ περισσότερο οι υπουργοί οφείλουν να γνωρίζουν τι ψηφίζουν.

Ως εδώ καλά. Έλα, όμως, που έπρεπε να απαντήσει και στο ερώτημα αν και ο ίδιος είχε διαβάσει το Μνημόνιο!

Και τι απάντησε (με την άνεση του πορφυρογέννητου που έχει γεννηθεί για να μας κυβερνά);

Το πρωτοφανές ακόλουθο:

«Το είχα διαβάσει. Αλλά και αν δεν το είχα διαβάσει, θα σας έλεγα ότι το είχα διαβάσει»!

Επομένως, το λάθος του κ. Χρυσοχοΐδη δεν είναι ότι δεν είχε διαβάσει το Μνημόνιο, αλλά ότι… το είπε!

Και δεν σηκώθηκαν οι πέτρες, αλλά κρίθηκε (και αυτό) ως γοητευτική, αξιολάτρευτη, συγκινητική «έκφραση ειλικρίνειας»!

Σωστά! Διότι ακριβώς όπως αυτοί που δεν είναι στατιστικολόγοι δεν είναι σε θέση να κρίνουν αν μπορεί μια ανεξάρτητη (λέμε τώρα) Αρχή να συνεδριάζει και να δίνει στοιχεία κατά παράβαση του νόμου, δηλαδή χωρίς να συνεδριάσει το Διοικητικό της Συμβούλιο και χωρίς να έχουν υπογραφεί αποφάσεις που (από το νόμο) πρέπει να είναι «προϊόν συλλογικού οργάνου»,  έτσι και κάποιοι άλλοι δεν επιτρέπεται να κρίνουν αυστηρά το πολιτικό ψεύδος και την πολιτική υποκρισία, διότι αυτό δεν είναι της δικής τους αρμοδιότητος.

Άλλωστε, δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι ότι το πολιτικό ψεύδος που οδηγεί στην καταστροφή μιας χώρας, αποτελεί αδίκημα.

Αλλά ακόμη και αν το πολιτικό ψεύδος ήταν έγκλημα, πρέπει να είσαι εγκληματολόγος για να σου επιτραπεί να το κρίνεις.

Όπως ακριβώς πρέπει να είσαι στατιστικολόγος για να διαπιστώσεις (και να αποκαλύψεις) παραβίαση του ιδρυτικού νόμου της ΕΛΣΤΑΤ. 

Ή για να απορήσεις, διότι ενώ η ΕΛΣΤΑΤ είχε δώσει στη Eurostat στοιχεία για τις ΔΕΚΟ, λίγο μετά οι «αρμόδιοι» ανέθεταν σε εταιρία ορκωτών λογιστών  να βρει τα στοιχεία που υποτίθεται πως είχε ήδη βρει η ΕΛΣΤΑΤ.

Τώρα, βέβαια, ο κ. Παπαϊωάννου (που φαίνεται πως πιάστηκε και αυτός αδιάβαστος), υποστηρίζει ότι ο φάκελος της ΕΛΣΤΑΤ πρέπει να πάει στη Βουλή και πως θα το πράξει αμέσως μόλις του το ζητήσει η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας.

Το ίδιο πράττει και ο κ. Μπεγλίτης που αφού σε πρώτο χρόνο κατακεραύνωσε τους εισαγγελείς, κατηγορώντας τους για «επικίνδυνη αφέλεια», τώρα λέει πως ο φάκελος πρέπει να πάει στη Βουλή, αλλά (προσοχή!), το θέμα να ερευνηθεί από εξεταστική επιτροπή και να ερευνηθεί από την παρούσα Βουλή (όπου ο ΠΑΣΟΚ διαθέτει αυτήν την γελοία και αναντίστοιχη με τον πραγματικό εκλογικό χάρτη πλειοψηφία)!

Είπε επίσης ο κ. Παπαϊωάννου ότι δεν έχει λόγο να απαντά «σε μια ακατάσχετη φλυαρία που υπάρχει στον δημόσιο βίο της χώρας».

Και πως ήταν υποχρεωμένος από το νόμο να στείλει στο Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο το ερώτημα περί αντικατάστασης ή μη των εισαγγελέων. Γεγονός το οποίο απλώς συνέπεσε με την διαβίβαση του φακέλου για την ΕΛΣΤΑΤ! (Τι σου είναι αυτές οι συμπτώσεις)!

Φυσικά, κάνει ότι δεν θυμάται πως οι εισαγγελείς είχαν ανακαλέσει την παραίτησή τους, όταν ο κ. Βενιζέλος απέσυρε την πρόθεσή του να καταθέσει τροπολογία για την αντικατάστασή  τους.

Και επομένως δεν υπήρχε θέμα να επανέλθει – ει μη μόνον επειδή διαβιβάστηκε ο φάκελος της ΕΛΣΤΑΤ.

(Υπενθυμίζω στο σημείο αυτό ότι ο κ. Βενιζέλος έχει από τις 27 του περασμένου Σεπτεμβρίου καταργήσει το Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ και μέχρι σήμερα δεν έχει προτείνει τους αντικαταστάτες τους και επομένως η ΕΛΣΤΑΤ παραμένει και αυτή τη στιγμή που μιλούμε χωρίς Δ.Σ., άρα παράνομη).

Υπάρχει και άλλο που ξέφυγε από το έρκος των οδόντων του κ. Παπαϊωάννου (μέσα στην ακατάσχετη φλυαρία των τηλεοπτικών μονολόγων του).

Ερωτηθείς για ποιο λόγο χρειάστηκε το ερώτημά του να συνοδευθεί από ένα κατεβατό – νέο λίβελλο κατά των εισαγγελέων, ενώ θα αρκούσε απλώς να στείλει τρεις τυπικές αράδες, απάντησε κάτι το εντελώς  προσβλητικό για τα μέλη του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου.

Ότι δηλαδή αισθάνθηκε την ανάγκη να υπενθυμίσει στα ένδεκα μέλη του Συμβουλίου τα όσα είχαν προηγηθεί, ώστε να βοηθηθούν στην κρίσης τους!

Επομένως, εμείς πρέπει να θεωρήσουμε πως και τα μέλη του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου (πλην των μελών της κυβέρνησης) δεν διαβάζουν, δεν παρακολουθούν τι γίνεται, δεν λαμβάνουν πληροφορίες και χρειάζονται αυτόν (τον κ. Παπαϊωάννου) να φρεσκάρει τη μνήμη τους με διάφορες ανακοινώσεις-σεντόνια!

Στην προσπάθειά του δηλαδή να παρέμβει και πάλι στη Δικαιοσύνη, ο κ. υπουργός άφησε να εννοηθεί πως αυτή εκτός από τυφλή, είναι και… κουφή – ας αφήσουμε που μπορεί τα μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου να είναι και τίποτε… ασυνείδητοι ή ακόμη και ηλίθιοι, που κρίνουν τις υποθέσεις χωρίς να εξετάζουν όλα τα στοιχεία, χωρίς να ενημερώνονται, ως εάν δηλαδή να έχουν μόλις κατέβει από τον Άρη, οπότε χρειάζονται την βοήθεια κάποιου που ακόμη κι’ αν δεν είχε διαβάσει το μνημόνιο θα έλεγε ότι το είχε διαβάσει!

Ισχύει και για τον κ. Παπαϊωάννου δηλαδή το αξίωμα πως η διόρθωση είναι χειροτέρα του λάθους.

Και πως βέβαια, όταν προσπαθείς να καλύψεις το ένα ψέμα με άλλο ψέμα, στο τέλος μπλέκεις σε έναν κυκεώνα ψεμάτων, που απλώς φέρνει το αντίθετο από το επιδιωκόμενο (από την προπαγανδιστική σου μανία) αποτέλεσμα.

Σταματώ εδώ την «ακατάσχετη φλυαρία» μου, διότι ως γνωστόν δεν είμαι στατιστικολόγος, αλλά δημοσιογράφος– και επομένως δεν είναι καθόλου βέβαιο πως μου επιτρέπεται να βουλιάζω σε σωρούς ψεμάτων αναζητώντας ένα ψήγμα αλήθειας.

Πολύ περισσότερο, που δεν πρόκειται να το βρω (το ψήγμα της αλήθειας)… 


Υ.Γ. Άσχετο, αλλά μου ήλθε τώρα: Είναι βέβαιο ότι ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν χρειαζόταν, ως επικεφαλής των σωμάτων ασφαλείας, να διαβάσει το Μνημόνιο; Δεν έπρεπε να γνωρίζει σε τι θα αντιδρούσαν οι διαδηλωτές, δεδομένου ότι αυτός θα εκαλείτο να καταστείλει τις διαδηλώσεις μέσω εντολών του προς την αστυνομία;  

Πηγή ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ

Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΪΣΕ ΧΙΟΥΡ Η αλήθεια για τις Μειονότητες



Με πόνο ψυχής ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ο δικός μας ΓΑΠ, αναγκάστηκε πιθανότατα να καταδικάσει την αυταρχική, καταπιεστική, αντιδημοκρατική  πολιτική του «καρντάση» Ερντογάν. 

Όσοι γνωρίζουν την Ιστορία της Τουρκίας δεν εκπλήσσονται με την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση της Άγκυρας, γιατί αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο της εξουσίας στη γειτονική μας χώρα από τη σύστασή του ως κράτους μέχρι σήμερα. 

Για αυτό και δεν εξαπατήθηκαν με το δημοκρατικό, φιλικό προφίλ που πρόβαλε ο κ. Ερντογάν τα πρώτα χρόνια της παντοδυναμίας του. 

Σε μια χώρα όπου κρατούνται στις Φυλακές εκατό δημοσιογράφοι μια γυναίκα, η Αϊσέ Χιουρ συνέταξε την  Έκθεση για της Μειονότητες την περίοδο της Δημοκρατίας. 

 Η κ. Χιουρ κατέγραψε επιγραμματικά όλα όσα έγιναν σε βάρος των Μειονοτήτων από την ίδρυση της τουρκικής Δημοκρατίας μέχρι σήμερα.  Αξίζουν συγχαρητήρια στη δημοσιογράφο για το θάρρος και το σθένος της προσπάθειάς της.  

Εμείς απλά θα αναδημοσιεύσουμε το άρθρο της από την εφημερίδα Ταράφ της  22ας  Ιανουαρίου.

«Δεν με εξέπληξε η απόφαση που εκδόθηκε στη δίκη του Χραντ Ντινκ. Γιατί γνωρίζω πόσο βαθιές είναι οι ρίζες της εχθρότητας εναντίον των μη Μουσουλμάνων και πόσο πλατιά είναι τα κλαδιά της σε αυτά τα χώματα. Υποθέτω και το πώς θα ολοκληρωθεί η διαδικασία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, την οποία χρησιμοποίησε το κυβερνών κόμμα για να κατευνάσει τις αντιδράσεις. Γιατί βλέπω το πώς  ενοποιείται σταδιακά το ΑΚΡ (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) με το κράτος της Εργκενεκόν. 

Γνωρίζω, επίσης τις αποφάσεις που εξέδωσε  το Ανώτατο Δικαστήριο σε άλλες υποθέσεις όπως αυτές των Pinar Selek, Ugur Kaymaz και  Baskin Oran.  Αυτή την εβδομάδα θα δημοσιεύσω μια σύντομη περίληψη των εγκλημάτων που διέπραξε η τουρκική Δημοκρατία εναντίον των μη Μουσουλμάνων. Για να διαπιστώσουμε πόσο δύσκολη είναι η θέση μας και να ευπρεπιστούμε.  

16 Μαρτίου 1923. Ο Ατατούρκ μιλώντας σε μικροεπαγγελματίες είπε: «Τελικά η χώρα παρέμεινε στα χέρια των πραγματικών δικαιούχων της.  Οι Αρμένιοι και οι υπόλοιποι δεν έχουν κανένα δικαίωμα εδώ. Τα εύφορα αυτά εδάφη  ανήκουν στη χώρα των γνήσιων και φανατικών Τούρκων». Με αυτά τα λόγια του καθόρισε το πλαίσιο της μειονοτικής πολιτική της Δημοκρατίας.

Ιούνιος 1923.  Απομακρύνθηκαν  από τα καθήκοντά τους οι Αρμένιοι, οι Έλληνες και οι Εβραίοι υπάλληλοι , οι οποίοι αντικαταστάθηκαν από Μουσουλμάνους. Περιορίστηκε η ελεύθερη διακίνηση των μη Μουσουλμάνων στην Μικρά Ασία. Η απόφαση εκδόθηκε τόσο αιφνιδιαστικά που πολλοί δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν στον τόπο τους . Σαν να μην έφθανε αυτό έβαλαν εμπόδια για τη μετανάστευση των Εβραίων στην Παλαιστίνη. 

Σεπτέμβρης 1923. Εκδόθηκε διάταγμα με το οποίο απαγορεύτηκε στους Αρμενίους που είχαν φύγει από την Κιλικία και την Ανατολική Μικρά Ασία, λόγω του πολέμου ,να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.

Δεκέμβρης 1923. Διατάχθηκε η απομάκρυνση της εβραϊκής κοινότητας που αριθμούσε μερικές εκατοντάδες άτομα , από την πόλη Τσόρλου εντός 48 ωρών.  Μετά από έκκληση του αρχιραββίνου αναβλήθηκε η εκτέλεση της απόφασης.  Παρόμοια, όμως, απόφαση που εκδόθηκε για την πόλη Τσατάλτζα εφαρμόστηκε αμέσως.

24 Ιανουαρίου 1924. Στο νόμο που εκδόθηκε για τη λειτουργία των Φαρμακείων , οι μειονοτικοί θα μπορούσαν να ανοίξουν κατάστημα υπό την προϋπόθεση της «παρουσίας Τούρκου».

3 Μαρτίου 1924. Με τον ιστορικό νόμο Tevhid-i Tedrisat έκλεισαν 40 γαλλικά και ιταλικά σχολεία.  Τέθηκαν περιορισμοί στις επισκευές, επεκτάσεις των κτιρίων των Μειονοτικών Σχολείων, καθώς και στην κατασκευή νέων.  Το υπουργείο εθνικής παιδείας άρχισε να ελέγχει τα προγράμματα διδασκαλίας και τη διεξαγωγή εξετάσεων στα μειονοτικά σχολεία.

3 Απριλίου 1924.  Βάσει του νόμου που εκδόθηκε για την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος υποβλήθηκαν σε εξετάσεις  960 μειονοτικοί δικηγόροι για να διαπιστωθεί αν είναι ηθικοί ή όχι. Μετά από αυτό αφαιρέθηκε η άδεια άσκησης επαγγέλματος από 460 δικηγόρους. Από αυτούς το 57% ήταν Εβραίοι. Ένας στους τρεις Έλληνες δικηγόρους έμειναν άνεργοι. Δεν υπάρχουν στοιχεία για τους Αρμένιους δικηγόρους.

29 Ιανουαρίου 1925. Ο νεοεκλεγμένος Πατριάρχης Κωνσταντίνος Αράμπογλου επιβιβάζεται σε τρένο και στέλνεται στη Θεσσαλονίκη.  Ποιο ήταν το έγκλημά του; Δεν τον συμπαθούσε η κυβέρνηση.  Η ελληνική κυβέρνηση μετέφερε το θέμα στο Δικαστήριο της Χάγης και στην Κοινωνία των Εθνών, αλλά με την απειλή της Τουρκίας  «να διώξει το  Πατριαρχείο έξω από τα σύνορά της», η Ελλάδα απέσυρε τις καταγγελίες της και το θέμα έκλεισε  με την «αυτόβουλη παραίτηση του Πατριάρχη».

22 Απριλίου 1926. Με νόμο ορίστηκε η υποχρεωτική χρήση της τουρκικής γλώσσας στις εμπορικές συναλλαγές. Οι μη Μουσουλμάνοι που εργάζονταν σε επιχειρήσεις και δεν γνώριζαν καλά την τουρκική γλώσσα άρχισαν να απολύονται. Ο αριθμός των Ελλήνων που έχασαν τη δουλειά τους αγγίζει τις πέντε χιλιάδες.

17 Φεβρουαρίου 1926. Μετά την ψήφιση του Αστικού κώδικα εξαναγκάστηκαν οι Αρμένιοι, οι Έλληνες και οι Εβραίοι να δηλώσουν παραίτηση από τα μειονοτικά δικαιώματά τους, τα οποία ορίζονται στη Συνθήκη της Λοζάνης. 

1 Αυγούστου 1926. Το κράτος ανακοίνωσε ότι έχει το δικαίωμα να δημεύσει όλα τα περιουσιακά στοιχεία που απέκτησαν τα μέλη των μη Μουσουλμανικών Μειονοτήτων πριν την 23η Αυγούστου 1924, πριν την εφαρμογή δηλαδή της Συνθήκης της Λοζάνης.

17 Αυγούστου 1927. Ο Οσμάν Ρατιπ μπέη, έγγαμος με εγγόνια δολοφόνησε την 22χρονη εβραιοπούλα  Ελίζα  Νιγέγκο, την οποία  είχε ερωτευτεί και βίαζε για πολύ καιρό. Η εβραϊκή κοινότητα που είδε την πρόθεση του κράτους να κουκουλώσει την υπόθεση, ύψωσε για πρώτη φορά τη φωνή της. Τότε ξεκίνησε μια έντονη εχθρική καμπάνια στον Τύπο εναντίον των Εβραίων.  Ορισμένοι Εβραίοι οδηγήθηκαν στα Δικαστήρια με την κατηγορία ότι «εξύβρισαν τον τουρκισμό».

13 Ιανουαρίου 1928. Με πρωτοβουλία των φοιτητών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πόλης, οι οποίοι ήθελαν να γίνουν αρεστοί στο καθεστώς τοιχοκόλλησαν στα πλοία και τα λεωφορεία αφίσες που έγραφαν «συμπολίτη μίλα τουρκικά». Πολλά μέλη των Μειονοτήτων οδηγήθηκαν στα Δικαστήρια γιατί δεν υπάκουσαν σε αυτή την εντολή, με την κατηγορία της προσβολής του Τουρκισμού.

11 Απριλίου 1928. Με τον Νόμο “Tababet ve suabati Sanatlarinin Tarz-i Icrasi”  τέθηκε ο όρος  να  πρέπει να είναι κανείς Τούρκος για να ασκήσει το επάγγελμα του γιατρού.   Έτσι, οι μη Μουσουλμάνοι δεν μπορούσαν να γίνουν γιατροί.

Σεπτέμβρης 1929. Η Εφορία αποφάσισε να φορολογήσει τις δωρεές και τις μεταβιβάσεις  που γίνονταν στα εβραϊκά Σχολεία, το νοσοκομείο Or Ahayim , το Ορφανοτροφείο του Ορτάκιοϊ και τις Συναγωγές, επειδή τα θεωρούσε εμπορικές επιχειρήσεις. Η φορολογία είχε αναδρομική ισχύ  και ξεκίνησε από το 1925. Επιβλήθηκε κατάσχεση στον Αρχιραββίνο επειδή δεν μπορούσε να πληρώσει τόσο υψηλό φόρο.

1929-1930 Σε διάστημα 18 μηνών εξαναγκάστηκαν 6.373 Αρμένιοι να μεταναστεύσουν στη Συρία.

18 Σεπτεμβρίου 1930. Ο υπουργός δικαιοσύνης Μαχμούτ Εσάτ Μποζκούρτ, σε ομιλία του στην κοιλάδα του Οντεμις είπε το περίφημο απόφθεγμα του: «Νομίζω ότι η χώρα αυτή ανήκει στους γνήσιους Τούρκους. Όσοι δεν είναι γνήσιοι Τούρκοι έχουν μόνο ένα δικαίωμα σε αυτή τη χώρα, να είναι υπηρέτες και σκλάβοι».

Οκτώβρης 1930. Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα ξεκίνησε μια εκστρατεία εναντίον των Μειονοτήτων επειδή στις δημοτικές εκλογές το νεοσύστατο Κόμμα Serbest Cunhuriyet συμπεριέλαβε στον κατάλογο των υποψηφίων του έξι  Έλληνες, τέσσερις Αρμένιους και τρεις Εβραίους. Το Κόμμα αναγκάστηκε να κλείσει 99 μέρες μετά την ίδρυση του, αλλά η οργή εναντίον των μη Μουσουλμάνων δεν καταλάγιασε.

11 Ιουνίου 1932. Απαγορεύτηκε η άσκηση ορισμένων επαγγελμάτων σε ξένους υπηκόους.  Η απαγόρευση αφορούσε κυρίως τους Έλληνες υπηκόους που ήταν ελεύθεροι επαγγελματίες, επιτηδευματίες και πλανόδιοι  πωλητές.

Νοέμβριος 1932. Υποχρέωσαν τους Εβραίους της Σμύρνης να υπογράψουν ένα υποσχετικό με το οποίο υπόσχονταν να υιοθετήσουν τον τουρκικό πολιτισμό και να μιλούν την τουρκική γλώσσα. Μετά τους Εβραίους της Σμύρνης υπέγραψαν το ίδιο υποσχετικό και οι Εβραίοι της Προύσας, του Κιρκλάρελι, της Αδριανούπολης, των Αδάνων, του Ντιγιάρμπακιρ και της Άγκυρας.

1933. Ο Πατριάρχης των Ασσυρίων μη μπορώντας να αντέξει τις κρυφές και φανερές  πιέσεις έφυγε «προσωρινά» από το Μάρντιν και εγκαταστάθηκε στην πόλη Humus της Συρίας.  Έκτοτε ,όμως, δεν κατέστη δυνατή η επιστροφή του.

14 Ιουνίου 1934. Με τον νόμο για την εγκατάσταση που χώριζε τους πολίτες σε τρεις κατηγορίες σε γνήσιους Τούρκους, σε Τούρκους  (Κούρδους) που δεν μιλούν τουρκικά και σε μη Μουσουλμάνους, εκτόπισαν Έλληνες και Αρμένιους από πολλά μέρη της Μικράς Ασίας σε καταλληλότερες περιοχές.

21 Ιουνίου-4 Ιουλίου 1934. Ομάδες πολιτών που ξεσηκώθηκαν από τα δημοσιεύματα ρατσιστών συγγραφέων όπως ο Cevat Rifat Atilhan και ο Nihat Atsiz εναντίων των Εβραίων, επιτέθηκαν σε αθώους κατοίκους των περιοχών  των Δαρδανελίων, της Καλλίπολης , της Αδριανούπολης, του Κιρκλάρελι, του Λουλέμπουργκαζ και του Μπαμπάεσκι. Λεηλάτησαν σπίτια και καταστήματα Εβραίων , βίασαν γυναίκες και σκότωσαν ένα ραβίνο.   

Εξαναγκάστηκαν δεκαπέντε χιλιάδες Εβραίοι να εγκαταλείψουν τις περιουσίες τους και να μεταναστεύσουν σε άλλες πόλεις και χώρες για να σώσουν τη ζωή τους. Τα γεγονότα, όπως, αποκαλύφθηκε τα οργάνωσε το τμήμα Θράκης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Σύμφωνα με έκθεση του κόμματος  έφυγαν από τη Θράκη και τα Δαρδανέλια 3.000 από τους 13.000 Εβραίους που ζούσαν στην περιοχή, εκποιώντας σε εξευτελιστικές τιμές την περιουσία τους.

24 Ιουλίου 1937.  Σε προκήρυξη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Τζουμχουριέτ  απαραίτητη προϋπόθεση για την εισαγωγή μαθητών στη Στρατιωτική Σχολή στην Άγκυρα ήταν η τουρκική φυλή.

Αύγουστος 1938.  Εκδόθηκε το υπ’ αριθμ 2/9498 διάταγμα με το οποίο απαγορεύτηκε η είσοδος και η διαμονή  των Εβραίων που υπέστησαν πιέσεις και περιορισμούς στις μετακινήσεις τους στις χώρες που ζούσαν αδιακρίτως ποιο ήταν σήμερα το θρήσκευμα τους. Απομακρύνθηκαν από το Πρακτορείο Ανατολής 26 Εβραίοι εργαζόμενοι και όλος ο Τύπος κατακλύστηκε από δημοσιεύματα και γελοιογραφίες εναντίον των Εβραίων.

1938-1939 Με πρόφαση την απειλή της εθνικής ασφάλειας λόγω του επικείμενου πολέμου οι μη Μουσουλμάνοι που ζούσαν σε αγροτικές περιοχές μεταφέρθηκαν αστικά κέντρα. Όσοι δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες έφυγαν από τη χώρα.

Ιούλιος 1939. Οι Αρμένιοι που ζούσαν στην περιοχή της Αλεξανδρέττας , από τις αφόρητες πιέσεις που ασκήθηκαν την περίοδο της προσάρτησης της πόλης στην Τουρκία μετανάστευσαν στη Συρία.

8 Αυγούστου 1939. Το πλοίο Parita που μετέφερε 860 Εβραίους πρόσφυγες από διάφορα μέρη της Ευρώπης, αναγκάστηκε να καταφύγει στο Λιμάνι της Σμύρνης για κάποια προβλήματα που αντιμετώπιζε. Παρά τις κραυγές των επιβατών  «σκοτώστε μας αλλά μη μας στέλνετε πίσω» το πλοίο αναχώρησε από το λιμάνι συνοδευόμενο από δυο σκάφη του Λιμενικού στις  14 Αυγούστου.  Η  εφημερίδα Ουλούς που υποστήριζε το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είχε τίτλο «Έφυγαν οι αλήτες οι Εβραίοι από τη Σμύρνη».

28 Δεκεμβρίου 1939. Οι Εβραίοι του Τελ-Αβίβ, της Χάιφα, της Νέας Υόρκης, της Γενεύης, του Καϊρου συγκέντρωσαν χρήματα και ρούχα για τους σεισμόπληκτους του Έρζιντζαν και τα έστειλαν στην Τουρκία.  Ο Τύπος όμως γελοιοποίησε και χλεύασε την ενέργειά τους.

12 Δεκεμβρίου 1940. Το πλοίο Salvador που ήταν γνωστό ως «πλωτό φέρετρο» ξεκίνησε από το λιμάνι Κοστάντσα της Ρουμανίας με 342 Εβραίους, ενώ η χωρητικότητά του ήταν μόνο για σαράντα άτομα και έφθασε στην Κωνσταντινούπολη.  Οι τουρκικές αρχές πίεσαν το πλοίο να αναχωρήσει παρ’ όλο ότι δεν ήταν σε θέση να ταξιδέψει ούτε ένα μίλι. Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό. Στις 13 Δεκεμβρίου το πλοίο βυθίστηκε στα ανοιχτά της Σιλιβριάς εξαιτίας μιας τρομερής θύελλας. Περισυνέλεξαν 219 πτώματα.

22 Απριλίου 1941. Οι στρατοχωροφύλακες συγκέντρωσαν 12.000 άνδρες μέλη των Μειονοτήτων και τους οδήγησαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι στρατιώτες των 20 ηλικιών οδηγήθηκαν στο Ζόγκουλντακ για να σκάβουν τούνελ, στην Άγκυρα για την κατασκευή του Πάρκου της Νεολαίας, στο Αφιόν, στο Καραμπούκ, στο Ικόνιο, στην Κιουτάχια για να σπάνε πέτρες και να φτιάχνουν δρόμος. Απολύθηκαν στις 27 Ιουλίου του 1942.

15 Δεκεμβρίου 1941. Το πλοίο Struma που μετέφερε 769 Εβραίους πρόσφυγες από το λιμάνι της Κοστάντσα για να τους πάει στην Παλαιστίνη παρέμεινε 2,5 μήνες στα ανοιχτά του Σαράιμπουρνου, γιατί οι τουρκικές αρχές δεν επέτρεπαν σε κανέναν να αποβιβαστεί από το πλοίο.  Το οδήγησαν δια της βίας στη Μαύρη Θάλασσα την ώρα που οι επιβάτες πέθαιναν από αρρώστια, πείνα και δίψα. Το πλοίο χτυπήθηκε από άγνωστο υποβρύχιο τη νύχτα της 24ης Φεβρουαρίου . Από την τραγωδία αυτή σώθηκε μόνον ένας.

11 Νοεμβρίου 1942. Ο πρωθυπουργός Σουκρού Σαράτσογλου με πρόφαση να αντιμετωπίσει τα έξοδα του Πολέμου επέβαλε τον φόρο περιουσίας, το γνωστό βαρλίκι.  Το 87% των φορολογουμένων  που κλήθηκαν να πληρώσουν το φόρο ήταν μη Μουσουλμάνοι. Οι Αρμένιοι επιβαρύνθηκαν με το 232% των κεφαλαίων τους, οι Εβραίοι με το 179%, οι Έλληνες με το 156% και οι Μουσουλμάνοι Τούρκοι με 4,94%. Όσοι δεν μπορούσαν να καταβάλουν τους φόρους τους οδηγήθηκαν στα Τάγματα εργασίας στο Άσκαλε. Ο νόμος εφαρμόστηκε μέχρι τον Μάρτιο του 1944. Σε αυτό το διάστημα άλλοι έχασαν την περιουσία τους, άλλοι τη ζωή τους και οι περισσότεροι την εμπιστοσύνη τους στην Τουρκία.

1946. Επετράπη για πρώτη φορά στους μη Μουσουλμάνους, απόφοιτους Πανεπιστημίων,  να υπηρετήσουν στο Στρατό ως έφεδροι αξιωματικοί. Από τότε μέχρι σήμερα κανένας μη μουσουλμάνος δεν έγινε διοικητής.

1946. Σε έκθεση για τις Μειονότητες που συνέταξε το 9ο Γραφείο του  Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος αναφερόταν ότι έπρεπε να ληφθούν σοβαρά μέτρα εναντίον των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη.  Αυτά συνοψίζονταν σε μια φράση «Δεν πρέπει να μείνει ούτε ένα Έλληνας στην Πόλη μέχρι την επέτειο των 500 χρόνων της Αλώσεως». 

1948. Όταν οι Εβραίοι ήθελαν να πάνε στο νεοσύστατο Ισραήλ και οι Αρμένιοι στην Σοβιετική Δημοκρατία της Αρμενίας, εκείνοι που έκαναν τα πάντα για να τους απομακρύνουν από τη χώρα, τώρα αποκαλούσαν «προδότες» αυτούς που έφευγαν.

6-7 Σεπτεμβρίου 1955 Για να ενισχύσουν τη διαπραγματευτική θέση της Τουρκίας στην τριμερή διάσκεψη για το Κυπριακό οργάνωσαν μια μεγάλη λεηλασία σε βάρος των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη. Σύμφωνα με κάποιες πηγές σκοτώθηκαν τρεις και σύμφωνα με άλλες 11 άνθρωποι. Τραυματίστηκαν 300 άτομα.  Βιάστηκαν πολλές γυναίκες και καταστράφηκαν 5.300 και κατά ανεπίσημες πηγές 7000 κτίρια.  Το ύψος των ζημιών υπολογίζεται σε 150 εκ λίρες ή κοντά σε ένα δις λίρες.

1964. Η Τουρκία κατάργησε μονομερώς το Σύμφωνο Φιλίας που υπέγραψαν ο Ατατούρκ και ο Βενιζέλος το 1930. Η κυβέρνηση απέλασε δεκάδες χιλιάδες Έλληνες υπηκόους που είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Τουρκία.   Τους επέτρεψαν να πάρουν μαζί τους μια βαλίτσα και 200 λίρες.  Οι Έλληνες με τουρκική υπηκοότητα που ήταν παντρεμένοι με απελαθέντες, αναγκάστηκαν να φύγουν μαζί τους, έτσι η ελληνική μειονότητα έφτασε στο σημείο εξαφάνισης της.

1974. Σε μια δίκη μεταξύ του Θησαυροφυλακίου και της διοίκησης του Ελληνικού Νοσοκομείου Βαλουκλή οι μη Μουσουλμάνοι πολίτες αναφέρθηκαν για πρώτη φορά ως «εκείνοι που δεν είναι Τούρκοι». Τέλος, η δημοσιογράφος αναφέρει το κλείσιμο της Θεολογικής, τις δολοφονίες του ιερέα Σαντόριο, και  του Χράντ Ντίνκ, τις επιθέσεις στις Συναγωγές στην Κωνσταντινούπολη  και την πυρπόληση βιβλιοπωλείου που πουλούσε χριστιανικά βιβλία».

Ο κατάλογος είναι μακρύς και έχει αρκετές  ελλείψεις. Είναι, όμως σημαντικός για να μάθουν οι γείτονες μας τι έκαναν και ενδεχομένως τι θα συνεχίσουν να κάνουν αν δεν αλλάξουν νοοτροπία.  Επειδή, οι παροικούντες στην Πλατεία Συντάγματος  δεν συνηθίζουν να διαβάζουν ούτε καν τα Μνημόνια  που θα δεσμεύσουν για πολλές γενιές τους Έλληνες, ας κρατήσουν αυτό τον  σύντομο κατάλογο σαν εγχειρίδιο για τις διαπραγματεύσεις τους με τους γείτονες…
Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ

Δημοφιλείς αναρτήσεις