ΑΚΟΜΗ και μέσα στις γιορτές οργιάζουν τα Μέσα Ενημέρωσης για τα προκλητικά «πόθεν έσχες» των πολιτικών...
Ας μην ξεχνάμε, όμως, να κάνουμε και τον διαχωρισμό των φτωχών πολιτικών από τα λαμόγια και τους περίεργα οικονομημένους συναδέλφους τους...
Στο σημερινό άρθρο εγώ θα ασχοληθώ με μια άλλη πλευρά των κοινοβουλευτικών μας εκπροσώπων: Εκείνων που γίνονται βουλευτές, υπουργοί, ακόμα και πρωθυπουργοί, χωρίς να έχουν δουλέψει ούτε μια ώρα στη ζωή τους!..
***
Η παραπάνω κατηγορία αποτελεί μεγάλο μέρος του πολιτικού μας συστήματος!..
Ατομα που δεν ξέρουν τι θα πει μεροκάματο, έγιναν βουλευτές!.. Πολλοί υπουργοί, που ουδέποτε ίδρωσαν, στρογγυλοκάθισαν στις υπουργικές πολυθρόνες!.. Είτε με «κληρονομικό δικαίωμα», είτε ως μέλη της «παρεούλας» του Αρχηγού κ.λπ.
...ΚΑΙ απ’ όλους αυτούς, οι πολίτες ζητούν να τους λύσουν τα προβλήματά τους!..
...Αλλά σκεφθείτε πώς είναι δυνατόν να εντρυφήσει στα καθημερινά προβλήματα ένας άνθρωπος που ουδέποτε δούλεψε, που ουδέποτε ταλαιπωρήθηκε σε κάποια ουρά του ΙΚΑ, της Εφορίας, σε κάποια Πολεοδομία κ.λπ., μαζί με τους ταλαίπωρους πολίτες; Πώς μπορεί να καταλάβει το πρόβλημα του συνταξιούχου των 500 ευρώ, που του πετσοκόβουν τα 200 ευρώ; Ούτε κατά διάνοια μπορεί να του περάσει από το μυαλό ότι χιλιάδες Ελληνες με μηνιάτικο 700 ευρώ τον μήνα, όταν αρρωσταίνουν σοβαρά τούς δίνουν ραντεβού μετά... από 2-3 μήνες για να μπουν στο νοσοκομείο ή για να τους εξετάσουν γιατροί.
ΑΠΛΑ και αυτονόητα τα παραπάνω για τον κοινό νου...
...Και όμως, ενώ τα γνωρίζουμε, επιμένουμε να ρίχνουμε την ψήφο μας σ’ όλους αυτούς τους άχρηστους και ανεπάγγελτους!!!
Και το πιο εξωφρενικό; Τους κάνουμε και πρωθυπουργούς, δηλαδή τους δίνουμε την τύχη της Ελλάδας στα χέρια τους!!!
Υ.Γ.: Προσωπικά θυμάμαι τα καλοκαίρια που έκλειναν τα σχολεία, ο μακαρίτης ο πατέρας μου με έβαζε να δουλεύω για 15-20 ημέρες στο φαρμακείο φίλου του...
...Και αργότερα, όταν ο μεγάλος Καραμανλής τον διόρισε στην Υπηρεσία Δημοσίων Εργων (Νομομηχανική), στη Δράμα, με υποχρέωνε τα καλοκαίρια να δουλεύω για 20 μέρες μαζί με τα συνεργεία που ασφαλτόστρωναν τους δρόμους. Με κασμά και φτυάρι!..
Ετσι διαμορφώθηκε και ο καλός, πιστεύω, χαρακτήρας μου...
Ας μην ξεχνάμε, όμως, να κάνουμε και τον διαχωρισμό των φτωχών πολιτικών από τα λαμόγια και τους περίεργα οικονομημένους συναδέλφους τους...
Στο σημερινό άρθρο εγώ θα ασχοληθώ με μια άλλη πλευρά των κοινοβουλευτικών μας εκπροσώπων: Εκείνων που γίνονται βουλευτές, υπουργοί, ακόμα και πρωθυπουργοί, χωρίς να έχουν δουλέψει ούτε μια ώρα στη ζωή τους!..
***
Η παραπάνω κατηγορία αποτελεί μεγάλο μέρος του πολιτικού μας συστήματος!..
Ατομα που δεν ξέρουν τι θα πει μεροκάματο, έγιναν βουλευτές!.. Πολλοί υπουργοί, που ουδέποτε ίδρωσαν, στρογγυλοκάθισαν στις υπουργικές πολυθρόνες!.. Είτε με «κληρονομικό δικαίωμα», είτε ως μέλη της «παρεούλας» του Αρχηγού κ.λπ.
...ΚΑΙ απ’ όλους αυτούς, οι πολίτες ζητούν να τους λύσουν τα προβλήματά τους!..
...Αλλά σκεφθείτε πώς είναι δυνατόν να εντρυφήσει στα καθημερινά προβλήματα ένας άνθρωπος που ουδέποτε δούλεψε, που ουδέποτε ταλαιπωρήθηκε σε κάποια ουρά του ΙΚΑ, της Εφορίας, σε κάποια Πολεοδομία κ.λπ., μαζί με τους ταλαίπωρους πολίτες; Πώς μπορεί να καταλάβει το πρόβλημα του συνταξιούχου των 500 ευρώ, που του πετσοκόβουν τα 200 ευρώ; Ούτε κατά διάνοια μπορεί να του περάσει από το μυαλό ότι χιλιάδες Ελληνες με μηνιάτικο 700 ευρώ τον μήνα, όταν αρρωσταίνουν σοβαρά τούς δίνουν ραντεβού μετά... από 2-3 μήνες για να μπουν στο νοσοκομείο ή για να τους εξετάσουν γιατροί.
ΑΠΛΑ και αυτονόητα τα παραπάνω για τον κοινό νου...
...Και όμως, ενώ τα γνωρίζουμε, επιμένουμε να ρίχνουμε την ψήφο μας σ’ όλους αυτούς τους άχρηστους και ανεπάγγελτους!!!
Και το πιο εξωφρενικό; Τους κάνουμε και πρωθυπουργούς, δηλαδή τους δίνουμε την τύχη της Ελλάδας στα χέρια τους!!!
Υ.Γ.: Προσωπικά θυμάμαι τα καλοκαίρια που έκλειναν τα σχολεία, ο μακαρίτης ο πατέρας μου με έβαζε να δουλεύω για 15-20 ημέρες στο φαρμακείο φίλου του...
...Και αργότερα, όταν ο μεγάλος Καραμανλής τον διόρισε στην Υπηρεσία Δημοσίων Εργων (Νομομηχανική), στη Δράμα, με υποχρέωνε τα καλοκαίρια να δουλεύω για 20 μέρες μαζί με τα συνεργεία που ασφαλτόστρωναν τους δρόμους. Με κασμά και φτυάρι!..
Ετσι διαμορφώθηκε και ο καλός, πιστεύω, χαρακτήρας μου...
Δημήτρης Ρίζος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.